Jaką wybrać bazę leku?

Na zadowolenie z kuracji wpływa wiele czynników - systematyczność, regularność, wybór odpowiedniej substancji aktywnej.. ale także bazy preparatu. Kwasy i retinoidy są substancjami silnie drażniącymi, mogącymi wywoływać alergię kontaktową, silny świąd, podrażnienie i zaczerwienienie, natomiast często nie zdajemy sobie sprawy jak ogromne znaczenie ma wybrana przez nas baza preparatu oraz substancje pomocnicze, które mogą wpływać na lepszą tolerancję leku, jego przyswajalność, komedogenność i aktywność, ale także zwiększać walory drażniące i potęgować odwodnienie.

DLACZEGO WYBÓR BAZY JEST AŻ TAK WAŻNY?

Ponieważ dany preparat będziesz stosować często (może nawet codziennie), a także nie spłukujesz go ze skóry od momentu aplikacji do wykonania oczyszczania (zazwyczaj maści aplikuje się wieczorem, na oczyszczoną skórę twarzy) mija więc wiele godzin, a przez ten czas źle dobrana baza preparatu ma negatywny wpływ na skórę - mogąc odwadniać i wysuszać naskórek oraz nadmiernie go podrażniać, ma ogromny wpływ na kondycję Twojej skóry oraz tolerancję leku, choć często nie zwracasz na to uwagi. Dodatkowo źle dobrana formuła może wpływać negatywnie na odbiór substancji czynnej, mimo wysokiej zawartości substancji złuszczających, preparaty mogą jednocześnie zatykać pory i drażnić nadmiernie mieszki. Należy mieć na uwadze, że za działanie leku nie odpowiada tylko substancja aktywna (choć jest głównym składnikiem), ale także substancje pomocnicze.

Jakie są skutki źle dobranej bazy preparatu? Przede wszystkim wpływa na tolerancję leku oraz może powodować ostre reakcje niepożądane, ma także ogromne znaczenie w przenikalności i aktywności substancji czynnej- im baza jest lżejsza i zawiera mniej emolientów tłustych, tym szybciej i lepiej przenika, osiągając najwyższą skuteczność, ale i wzrasta jej działanie drażniące. Im baza cięższa, bardziej bogata w substancje natłuszczające, tym lepiej jest tolerowana, ale biorąc pod uwagę określoną ilość stosowania leków oraz częstotliwość, maści mogą zatykać pory i podobnie jak za agresywna, sucha baza - nasilać łojotok i w konsekwencji powodować trądzik. Wybór odpowiedniej bazy jest niezwykle ważny, ponieważ ma bezpośredni wpływ na odbiór substancji czynnej oraz przebieg kuracji, im lepiej tolerowana baza - tym lepiej, ponieważ można zwiększyć ilość danej substancji czynnej na cm3 skóry, preparaty za mocne, niedopasowane, agresywne, będą stosowane znacznie rzadziej, paradoksalnie, mimo lepszej aktywności (lżejsza baza), osiągną niższą skuteczność, ze względu na rzadsze stosowanie oraz wywoływanie podrażnień i przewlekłego stanu stanu zapalnego.

CO ZAPEWNIA DOBRZE WYBRANA BAZA PREPARATU?

• Skuteczność i efektywność kuracji

Im lepiej tolerujesz lek, tym częściej i regularniej możesz go stosować, skóra dobrze znosząca leczenie, nie ma problemów z regeneracją i absorpcją substancji czynnej.

• Dobry stan skóry bez ryzyka silnych podrażnień (uwrażliwienia) i wzmożenia nadreaktywności naczyniowej

Dzięki dobrze tolerowanej bazie, nie borykasz się z uwrażliwieniem skóry i nasileniem rumienia, nie musisz układać pielęgnacji pod leki, a z powodzeniem możesz kontynuować tę samą pielęgnację.

• Minimalizacja skutków niepożądanych

Im skóra lepiej toleruje lek, tym mniejsze ryzyko skutków ubocznych: swędzenie, pieczenie, zaczerwienienie, nietolerancja leku, dzięki dobrze dobranej bazie preparatu zwiększasz tolerancję oraz operujesz aktywnością substancji czynnej, wpływając bezpośrednio na minimalizację efektów niepożądanych.

• Zmniejszone ryzyko powikłań pokuracyjnych (nadreaktwność, zapalenie mieszków, wędrujący rumień) oraz nawrotu trądziku 

Dzięki rozsądnie poprowadzonej pielęgnacji, regulujesz skórę w świadomy, łagodny sposób, maltretując skórę niedopasowanym stężeniem, bazą i częstotliwością stosowania leków, narażasz się nie tylko na powikłania tj. przebarwienia, blizny, ale także nawroty - skóra mocno regulowana w błyskawicznym tempie zacznie się rozregulowywać po odłożeniu leku.

BAZY LEKÓW, JAK WYBRAĆ ODPOWIEDNIĄ?

Bazy leków mają ogromny wpływ na ogólne działanie leku, bowiem wpływają przede wszystkim na szybkość uwalniania substancji oraz jej tolerancję - nie każdemu służy szybkie uwalnianie związku aktywnego, jak i jego powolne działanie. Powolne działanie substancji aktywnej jest odpowiednie dla skóry opornej lub źle znoszącej duże dawki substancji aktywnej, ma długi kontakt ze skórą, więc możliwe jest narastanie skutków ubocznych, szybkie uwalnianie działa natomiast silnie drażniąco - jeśli masz oporną skórę, mocno zanieczyszczoną, zdecydowanie lepiej sprawdza się szybki i doraźny kontakt substancji ze skórą przez określony, krótki czas, niż stopniowe uwalnianie, które może nasilać stan zapalny i powodować ropienie mieszków włosowych. Takie działanie nie jest odpowiednie przy bardzo wrażliwej skórze, gdyż drażniące skutki mogą się utrzymywać przez długi czas (duże stężenie substancji aktywnej może mieć toksyczny wpływ na delikatną cerę)

• Woda jest wykorzystywana do tworzenia zawiesin, obok alkoholu, to najbezpieczniejsza baza leków, zwłaszcza dla osób, którym nie odpowiada szybkie działanie alkoholu (osoby nadwrażliwe mogą zaobserwować rumień oraz mocne podrażnienie), ponieważ nie jest nośnikiem substancji aktywnych, produkty działają słabiej, delikatniej, ale nie drażnią naskórka. Jest do najodpowiedniejsza forma stosowania dla skóry wyjątkowo wrażliwej i nadreaktywnej oraz podatnej na zatykanie porów.
• Alkohol jest doskonałym promotorem przejścia, roztwory alkoholowe charakteryzują się bardzo szybkim, intensywnym, ale i drażniącym działaniem. Są odpowiednie dla skóry zanieczyszczonej,  tłustej, z dużymi problemami skórnymi. Nie jest prawdą, iż alkohol wysusza - alkohol w tak wysokim stężeniu niemal natychmiast odparowuje ze skóry, co czyni go świetnym rozpuszczalnikiem, gdy Twoja skóra potrzebuje intensywnego działania, ale nie toleruje żadnego filmu, a także zależy Ci na szybkim przenikaniu substancji (powolne przenikanie np. w maściach, a także żelach może być przyczyną większych podrażnień niż płynu typowo alkoholowego) Roztwory wodno-alkoholowe lub alkoholowo-glikolowe posiadają znacznie większy potencjał drażniący od roztworów wyłącznie alkoholowych (gęstość wody i glikoli utrudnia szybkie odparowanie alkoholu z powierzchni skóry, przez co drażni skórę i torebki mieszkowe) . Bazy alkoholowe są najlepsze dla skóry zanieczyszczonej, nie tolerującej maści i żeli, które długo pozostają na skórze, jeśli są stosowane umiejętnie, nie drażnią i nie wysuszają naskórka, są najlepszym wyborem dla osób zmagających się z nadreaktywnymi mieszkami, ponieważ alkohol, jako jedyny rozpuszczalnik stosowany w bazach leków nie nasila objawów. 
• Glikole podobnie jak alkohol są nośnikami substancji aktywnych, dzięki temu pełnią dwie, bardzo ważne role, które sprawiają,że preparat odznacza się bardzo szybką efektywnością i skutecznością, a co za tym idzie - rosną i skutki uboczne stosowania leków. Glikole, w zależności od cząsteczki, mają mniej lub bardziej drażniące działanie - ogromnym minusem ich budowy jest gęstość i lekko oleista postać, w odróżnieniu od alkoholu nie odparowują ze skóry co jest z jednej strony plusem (substancja aktywna pozostaje dłużej na powierzchni skóry i oczyszcza gruczoły łojowe), z drugiej - aż do momentu zmycia leku z powierzchni skóry, mają drażniący wpływ na torebki mieszkowe i skórę- dlatego wywołują rumień, zaczerwienienia, obrzęki. Glikole polietylenowe (PEG) są znacznie cięższe od wody, pozostawiają także film na skórze, który wpływa na tolerancję leku oraz niweluje większość skutków niepożądanych, także łuszczenie, w odróżnieniu od glikolu propylenowego, nie są drażniące dla skóry i nadają się nawet dla skóry wrażliwej. Powszechnie stosowany glikol propylenowy, jest bardzo dobrym nośnikiem substancji aktywnych, ale ma wyjątkowo drażniący wpływ na skórę, w dłuższej perspektywie, stosowanie wysokich stężeń glikolu prowadzi do uszkodzenia bariery naskórkowej (rozszczelnienie), a tym samym permanentnego wysuszenia i podrażnienia, przez swoją formę, niestety, ma bardzo negatywny wpływ na mieszki włosowe - może wywoływać i nasilać choroby w obrębie mieszków - nadmierną keratynizację, nadwrażliwość torebek mieszkowych , przewlekłe zapalenie mieszków oraz ostre reakcje toksyczne, objawiające się wystąpieniem cielistej kaszki.  
• Emolienty tłuste są dobrze tolerowaną bazą tłustą dla substancji nierozpuszczalnych w wodzie, dzięki pozostawieniu filmu hydrofobowego (nieprzepuszczalnego), zmniejszają działanie drażniące leku, wpływają na lepszą tolerancję oraz zapobiegają wysuszeniu skóry podczas działania substancji aktywnej na powierzchni skóry.  Baza kremowa pozwala na złagodzenie ewentualnych podrażnień, ale może zatykać pory. Nie jest to najlepszy wybór dla skóry bardzo zanieczyszczonej, ale jeśli posiadasz cerę trądzikową, w dobrym stanie, lub też zależy Ci na podtrzymaniu efektów, formuła kremowa nie powinna mieć szkodliwego wpływu na Twoją skórę, dodatkowo emolienty zapobiegną nadmiernemu wysuszeniu i nasilaniu łojotoku. 
• Gliceryna jest substancją silnie higroskopijna, lepką, oleistą. Przez swoją formułę, stosowana samodzielnie lub w formułach wodnych bez emolientów błyskawicznie wyciąga wilgoć z naskórka, jest oczywiście świetnym nośnikiem substancji aktywnych, aczkolwiek niedogodności wynikające z budowy gliceryny sprawiają, że mimo dobrej tolerancji na zdrowej tkance, na uszkodzonej może wywoływać i nasilać objawy niepożądane - drażnić mieszki włosowe, wywoływać rumień, nadmiernie wysuszać naskórek. Bazy glicerynowe są najodpowiedniejszą formą dla osób bez skłonności do odwodnień, tendencji do ropienia mieszków włosowych (nadreaktywność) oraz ze zdrową, nieuszkodzoną skórą.
• Liposomy pozwalają na rozpuszczenie substancji aktywnych, także nierozpuszczalnych w wodzie lub niestabilnych (np. kwas askorbinowy) dzięki unikalnym cząsteczkom, są doskonałymi nośnikami substancji aktywnych, dodatkowo nie podrażniają naskórka, a dzięki wysokiej efektywności, pozwalają na użycie mniejszego stężenia substancji czynnej.

POSTACI LEKÓW ZEWNĘTRZNYCH Z WYSOKIM STĘŻENIEM SUBSTANCJI AKTYWNEJ 

• Roztwór/płyn alkoholowy. Alkohol szybko wnika i penetruje, przy tak wysokim stężeniu, alkohol nie wysusza, ponieważ błyskawicznie odparowuje ze skóry. Jest najodpowiedniejszy dla skóry bardzo tłustej, zanieczyszczonej, źle znoszącej długie i powolne uwalnianie się substancji aktywnej.

• Roztwór/płyn glicerynowy. Ma lekko oleistą postać, szybko się wchłania, na skórze nieuszkodzonej, roztwór będzie posiadał lekkie walory nawilżające. Jest odpowiedni dla osób niewrażliwych na niepożądane działanie gliceryny, a jest łagodniejszą formą roztworów alkoholowych i glikolowych.
• Roztwór/płyn bazujący na glikolach. Podobnie jak roztwór glicerynowy ma lekko oleistą, dobrze rozprowadzającą się postać (podobną do silikonów), dobrze się wchłania, aplikowany palcami pozostawia lekko wyczuwalną warstwę. Glikole są bardzo dobrymi nośnikami substancji aktywnych, ale mogą okazać się bardziej drażniące od alkoholu, ponieważ nie posiadają właściwości schnących, a są substancjami silnie higroskopijnymi.
• Maść glicerynowa. Dzięki emolientom, ma dobre właściwości nawilżające, zwiększa tolerancję leku, a gliceryna jest dobrym nośnikiem związków aktywnych.
• Zawiesina. Jest idealna dla skóry nadwrażliwej, bardzo problematycznej, gdy wszelkie bazy z promotorami przejścia powodują podrażnienia, wysypy i wędrujący rumień.
• Maść z dużą ilością emolientów tłustych (najczęściej wazelina biała i parafina ciekła). Najcięższa, najpopularniejsza forma leków. Maści mają sporo plusów i minusów, z pewnością nie są najlepszym wyborem dla skóry zanieczyszczonej lub bardzo szybko zanieczyszczającej się, ponieważ emolienty tłuste mogą zatykać pory, a dodatkowo wymagają użycia sporej, jednorazowej ilości, która nadmiernie obciąża skórę i wzmaga łojotok, aczkolwiek jest idealna, gdy większość baz wzmaga nadmierny łojotok lub bardzo wysusza skórę. Maści są także niezastąpione, gdy nie tolerujesz alkoholu lub glikoli, a zależy Ci na stosowaniu wysokich stężeń substancji aktywnych. Maści stopniowo, powoli uwalniają substancje aktywne, dzięki temu nie są drażniące, ale nie każdemu służy tak długi kontakt substancji drażniącej ze skórą.
• Emulsja. To postać lekkiego kremu, z minimalną ilością fazy tłuszczowej, to najlepszy wybór, gdy żele i alkohol wywołują rozległe podrażnienia, a kremy zatykają pory. Emulsje są jedną z najlepiej tolerowanych form leków dla skóry tłustej, a zarazem skrajnie odwodnionej i uszkodzonej.
• Żele oil free (glicerol, glikol propylenowy) to jedne z najlżejszych baz preparatów - doskonałe się wchłaniają, nie zostawiają tłustego filmu, obkurczają pory, minimalizują łojotok, nie zawierają składników, które mogą zatykać pory, gdyż nie pozostawiają na skórze okluzji, pojawia się jednak spory problem przy tak lekkich preparatach, ponieważ mogą odwadniać skórę, nadmiernie ją podrażniać, nasilać łojotok (poprzez wysuszenie) oraz wywoływać atopie i choroby w obrębie mieszków włosowych, dlatego są najodpowiedniejsze dla skóry bardzo zanieczyszczonej, opornej, tłustej i grubej. Dzięki wysokiej przenikalności substancji aktywnej, żele można stosować rzadziej od maści z podobnym efektem leczniczym.
• Żel polioksytelynowy (makrogolowy, PEG). Podłoże cechuje się dobrą odpornością mechaniczną, dzięki właściwościom hydrofilowym, PEGi są dobrymi rozpuszczalnikami dla wielu składników aktywnych. Niestety podłoża z PEG dają wiele niezgodności z substancjami aktywnymi, m.in z kwasem salicylowym, ponieważ będą przyspieszać jego krystalizację, a wiec preparat stanie się szczególnie drażniący dla skóry, a PEG nie spełni swojej roli rozpuszczalnika. Dzięki hydrofilowemu, lekkiemu filmowi, żele polioksyetylenowe nie są tak drażniące jak glikol propylenowy, czy butylenowy, skutecznie buforują większość drażniących skutków ubocznych danej substancji aktywnej, niwelują łuszczenie, zwiększają tolerancję, a także zapobiegają nadmiernej utracie wody z naskórka, niestety, wraz z pozostawieniem filmu i gęstości zbliżonej do naturalnych olejów (ok.0.8/0.9 g/ml) istnieje ryzyko zatykania porów oraz spowodowania bolących zmian naciekowych. PEGi to idealne bazy dla skóry wyleczonej z trądziku, wyjątkowo wrażliwej, podatnej na odwodnienie (ale nie odwodnionej, ponieważ film hydrofilowy jest filmem przepuszczalnym i może nasilać suchość skóry, gdy jest odczuwalnie odwodniona), ale nie dla cery głęboko zanieczyszczonej lub bardzo podatnej na zatykanie porów.
• Żel hydrofobowy (żel-krem, lekkie silikony) dzięki połączeniu żelu ze składnikami hydrofobowymi (pozostawiającymi film), niwelują większość negatywnych skutków ubocznych, pozwalają na otrzymanie lekkiej, przyjemnej, nietłustej konsystencji, ale na tyle nawilżające, by zapobiec nadmiernemu wysuszeniu, wystarczy stworzyć domowy żel hydrofobowy, do bardzo drażniącego żelu, którego działanie nie tolerujesz, dodać jednorazową porcję naturalnego skwalenu, a następnie rozmasować na skórze twarzy. Jest to najlepsza baza leków, gdy nie tolerujesz alkoholu, większości baz kremowych oraz żeli, a zawiesiny nie przynoszą pożądanych efektów. 

JAK ZMINIMALIZOWAĆ RYZYKO ODWODNIENIA, A TYM SAMYM NADMIERNEGO ŁOJOTOKU PODCZAS STOSOWANIA WYSOKO PROCENTOWYCH SUBSTANCJI AKTYWNYCH?

• Substancje aktywne nakładaj zawsze na oczyszczoną skórę twarzy, ale nie bezpośrednio po umyciu, skóra zaraz po oczyszczeniu jest lepiej ukrwiona i pobudzona oraz poddana działaniu detergentów, nakładanie leków zaraz na czystą skórę prowadzi do podrażnień i większej przenikalności substancji aktywnej, dlatego zaleca się aplikowanie maści po około 30-60 minutach, gdy minie odczucie ściągnięcia, a skóra nie będzie pobudzona naczyniowo.

• Im lepiej chronisz swoją skórę i wzmacniasz naturalną barierę, tym lepiej tolerujesz leki i ograniczasz ryzyko nasilenia łojotoku oraz innych skutków ubocznych, ta zależność wydaje mi się, ze nadal nie jest dobrze zrozumiana, kwas i retinoid sam za Ciebie nic nie zrobi, dzięki dobrej pielęgnacji możesz spodziewać się lepszych efektów, ale przede wszystkim lepszej tolerancji - może okazać się, że dzięki dopracowanym etapom pielęgnacyjnym, nie odczujesz potrzeby dodatkowego nawilżania, będziesz mógł zwiększyć częstotliwość stosowania leku oraz uniknąć większości skutków niepożądanych - drażniące substancje pomocnicze mogą nasilać łojotok, ale odpowiednio zbilansowana pielęgnacja może go skutecznie neutralizować.
• Jeśli unikasz formuł kremowych, zabezpieczaj skórę ochronną warstwą kremu pół godziny po nałożeniu leku. Bazy kremowe sprawdzają się przy ogromnej tendencji do odwodnienia, nie zawsze zatykają pory, czasami w połączeniu z substancją aktywną, mogą dawać satysfakcjonujące nawilżenie. Jeśli masz dopracowaną pielęgnację, a formuły kremowe nie mają racji bytu, zaś stosowane żele i lipożele powodują szybkie uciekanie wody z naskórka, warto zabezpieczyć skórę lekką warstwą kremu po około 30 minutach od nałożenia leku. Jest też możliwość spłukiwania leku ciepłą wodą.
• Obciążanie skóry podczas kuracji, jest tak samo szkodliwe jak nadmierne wysuszanie, również nasila łojotok i powoduje w głównej mierze wysypy. To, że skóra się łuszczy, nie oznacza, że jest odwodniona, ale podrażniona drażniącym działaniem bazy lub też samej substancji aktywnej, na skórze regulowanej, zanieczyszczonej i potwornie tłustej, substancje aktywne są czynnikami regulującymi, a więc mającymi normalizujący wpływ na pracę gruczołów łojowych, nie wiem więc, jakim cudem skóry ma nic nie zatykać, nie wiem też skąd tak wiele osób widzi potrzebę natłuszczania, udana kuracja silnymi środkami powinna ją.. redukować. Skóra podczas stosowania kwasów i retinoidów zatyka się tak samo lub w niewiele mniejszym stopniu, to, że rogowacenie jest regulowane, wcale nie oznacza, że nagle z cery tłustej, posiadasz skórę suchą. Przenawilżanie i bezmyślne natłuszczanie, prowadzi do ciągłych wysypów i braku zadowolenia z kuracji.   Wystarczy słuchać potrzeb swojej skóry, łuszczenie nie zawsze jest negatywnym objawem kuracji, jest swoistą, naturalną odpowiedzią skóry na podrażnienie oraz eksfoliację, ale niekoniecznie wskazuje na suchość skóry - owszem, uszkodzenie bariery ochronnej prowadzi do większej tendencji do nadmiernej ucieczki wody, ale nie obliguje do stosowania kremów dla skóry suchej. Wkurza mnie szerzenie informacji nie mających potwierdzenia w rzeczywistości, przy stosowaniu agresywnych substancji rośnie zapotrzebowanie na emolienty, które są niezbędne w nawilżaniu, ale nie każdy rodzaj i typ skóry ich potrzebuje, czasami wystarczy łagodne traktowanie skóry i zbilansowana pielęgnacja codzienna - tak było u mnie, podczas stosowania retinoidu nie potrzebowałam kremów, bazowałam na lekkiej emulsji i nie odwadniałam celowo naskórka, zastępując agresywniejsze i mocniejsze w działaniu wodne i pudrowe formuły bardziej lekkimi, z małą ilością emolientów - unikając glikoli i gliceryny. Potrzeba ciągłego nawilżania jest kłamstewkiem wyssanym z palca, nie jest potrzebne, gdy dobrze znosisz działanie leków oraz nie masz dużej zdolności do odwadniania naskórka, ludzka skóra została stworzona w taki sposób, aby samoistnie zapobiegać nadmiernej utracie wody i działać nawilżająco, póki rozsądnie stosujesz substancje aktywne, w określonym, sprawdzonym schemacie, nie musisz silnie natłuszczać skóry, bo jest to po prostu zbędne. Problem pojawia się, gdy doprowadzasz do skrajnych podrażnień i silnego odwodnienia, ale po to należy wybierać odpowiednie bazy preparatów i ustalać częstotliwość, aby temu skutecznie zapobiegać.
• Wybieraj bazę leku sugerując się tylko i wyłącznie kondycją własnej skory, błędem wręcz nagminnie popełnianym, jest wybieranie baz bardzo lekkich przy skórze mocno odwodnionej lub też tłustych, przy opornej skórze, która jest bardzo zanieczyszczona - im bardziej zanieczyszczoną cerę posiadasz, tym lek powinien być lżejszy oraz musi zawierać tzw. promotory przejścia, które przenikną przez warstwę sebum i oczyszczą pory, wybierając bazy ciężkie, logiczne jest, że będą działać głównie jako okluzja, a uwalnianie substancji aktywnej będzie przebiegać powoli, drażniąc mieszki i powodując zmiany naciekowe. Baza powinna być bardziej treściwa, im większą skłonność do odwodnienia posiadasz lub też im mniej problemów z cerą posiadasz. Przy jednoczesne wrażliwości, odwodnieniu i zanieczyszczeniu należ wybierać bazy mające krótki kontakt ze skórą np. peelingi kwasowe z neutralizacją lub roztwory alkoholowe, im większa tolerancja, w zależności o rodzaju skóry, wybieraj żele (skóra typowo tłusta) lub maści (z tendencją do odwodnienia)
• Nie oczekuj od kwasów i retinoidów, że same odwalą za Ciebie kawał dobrej roboty - zadbana cera wymaga nie tylko rozsądnej regulacji, ale przede wszystkim dopracowanej, codziennej pielęgnacji. Jeśli nie starasz się, wybierasz nieodpowiednie produkty, żaden lek nie przyniesie u Ciebie oczekiwanych efektów.

JAK CZĘSTO STOSOWAĆ MAŚCI, ŻELE, SERUM I TONIKI Z KWASAMI I RETINOIDAMI? 

Niezwykle ważną składową udanej kuracji, jest opracowanie schematu i częstotliwości stosowania wybranego przez Ciebie leku, za rzadkie, wpłynie na słabe efekty kuracji i związane z tym niezadowolenie, za częste - może wywołać skutki niepożądane. Czasami okazuje się, że zwiększenie stosowania leku nie przynosi oczekiwanych skutków, wówczas warto rozważyć terapię skojarzoną - dołączając kolejny preparat, wzmocni działanie stosowanego przez Ciebie leku, lub też wpłynie pozytywnie na inny aspekt, którego nie zapewnia Ci dany lek - np. rozjaśnienie przebarwień pozapalnych.

Niestety, nie ma określonego schematu - substancje aktywne należy stosować w taki sposób, aby być zadowolonym z efektów, ale bez wywoływania silnych podrażnień i widocznego rumienia. Im gorzej traktujesz skórę i walczysz z efektami niepożądanymi, tym więcej czasu marnujesz na rekonwalescencję oraz zwiększasz ryzyko niepowodzenia kuracji. Czasami lepiej wybrać niższe stężenie i stosować je częściej niż wysokie i ciągle zmagać się z niedogodnościami - wpływ na powodzenie kuracji ma wiele czynników, ale jest nią przede wszystkim umiejętne stosowanie leku, zgodnie ze swoimi potrzebami oraz regularność. Bez regularności nie ma efektów. 

PODSTAWY PIELĘGNACYJNE PRZY STOSOWANIU SUBSTANCJI DRAŻNIĄCYCH I WYSUSZAJĄCYCH 

• Celowo nie wysuszaj i nie drażnij, warto sobie odpuścić i nie maltretować skóry, dobrze dobrany lek reguluje, a nie rozregulowuje Twoją skórę - nie musisz jej dodatkowo drażnić, w ten sposób zwiększasz tylko zapotrzebowanie na emolienty tłuste, które mogą zatykać pory i powodować przez nikogo nielubiane wysypy. 
• Chroń przed czynnikami drażniącymi. 
• Celowe wystawianie skóry na mróz, wiatr, słońce, detergenty prowadzi jedynie do zaostrzenia stanu zapalnego, a chyba chodzi o coś zupełnie odwrotnego, prawda? 
• Zachowaj rozsądek i nawilżaj, kiedy jest taka potrzeba. W większości przypadków potrzeba silnego natłuszczania jedynie niweluje efekty kuracji. Nawilżaj skórę wtedy, kiedy czujesz, że tego potrzebuje - dopuszczanie do skrajnego odwodnienia jest tak samo złe, ale nie chodzi o celowe wysuszanie skóry, ale o logiczne podejście do tematu - im skóra jest lepiej regulowana i normalizowana, tym maleje jej zapotrzebowanie na emolienty. Dobra kuracja powinna prowadzić do regulacji pracy gruczołów łojowych a nie do ich wzmożonej pracy. 
• Nie dopuszczaj do silnych podrażnień.  Działanie w jedną, i w drugą, przeciwną stronę nie jest korzystne. Nie obchodzę się ze swoją cerą jak z jajkiem, ale dbam o siebie z wyczuciem, unikanie podrażnień pozwala na szybszą regenerację skóry oraz przynosi maksymalne korzyści z kuracji. 
• Nie zapominaj o podstawach pielęgnacyjnych. Żadna kuracja nie będzie skuteczna, jeśli jedyne nadzieje pokładasz w substancji leczniczej,a  nie zwracasz uwagi na kosmetyki, które mają codzienny kontakt z Twoją cerą. 

Wybór odpowiedniej bazy ma ogromny wpływ na kondycję Twojej skóry oraz powodzenie kuracji - reguluje wchłanialność i aktywność substancji aktywnej, niweluje lub też zaostrza skutki uboczne oraz ma decydujący wpływ na stopień nawodnienia Twojego naskórka. Warto zwrócić szczególną uwagę nie tylko na wybór substancji czynnej, stężenie, ale także substancje pomocnicze.

Pozdrawiam,
Ewa