Peelingi retinoidowe | Po co i jak stosować retinoidy w takiej w formie?

Nie sądziłam, że kolejny zakup 60 ml flaszki z tretinoiną sprawi mi aż tyle radości. Nie mogłam się doczekać aż w końcu będę mogła rozprawić się solidnie z towarzystwem, jakie zagościło na dłuższą chwilę na mojej twarzy - i o ile ropnych zmian mam niewiele, o tyle ich permanentność pojawiania się sprawiła, że moja skóra po zmyciu makijażu świadczyła o czymś zupełnie innym - masa przebarwień, grudkowata faktura skóry na policzkach, mimo że nie mam typowych zaskórników, ani na nosie, ani na brodzie, nie byłam i w zasadzie nadal nie jestem zadowolona z obecnego stanu rzeczy.

Mimo że moja cera w makijażu i w dobrym świetle wygląda niemalże idealnie, nie oznacza to,że jestem zadowolona z jej ogólnej kondycji. To bardzo miłe, gdy otrzymuję od Was zapytania na temat obecnej pielęgnacji, ale doszłam do takiego momentu, że od każdej terapii (ale także i od siebie) oczekuję więcej - mimo że moja cera jest na ogół czysta, bo z problemem zaskórników i rozszerzonych, zanieczyszczonych porów nie borykam się od poprzedniej kuracji Atredermem, powierzchowne wypryski pojawiają się nadal, a nieprzyjemna, delikatnie grudkowata faktura skóry spędzała mi sen z powiek. Jestem niemal pewna, że mój aktualny problem wynika z nadmiernego rogowacenia, a po zaledwie dwóch zastosowaniach Atredermu widzę już znaczną poprawę, szczególnie na policzkach, które nie są już zrogowaciałe i myślę, że w krótkim czasie odzyskam ładną fakturę skóry, stosując retinoid w inny niż zwykle sposób - w formie peelingów.

Prosiliście o dokładne opisanie specyficznego sposobu stosowania retinoidów (zazwyczaj w sieci panuje pogląd im więcej skóry obrzucisz tym lepiej, a nie zawsze tak jest), więc wywiązuję się z obietnicy. Retinoidy stosuję już przez długi czas, jest to już moja czwarta kuracja i stwierdzam, że nie tylko wybór substancji i bazy leku jest kluczowy przy przeprowadzaniu kuracji, ale także opracowanie częstotliwości stosowania. Retinoidy stosowane przeze mnie w mocnym, intensywnym schemacie (2 dni Atrederm: 2-3 dni odpoczynek) służyły głównie spłyceniu drobnych blizn, przyspieszeniu regeneracji i znacznej redukcji powierzchownych przebarwień utrwalonych oraz przy kuracji łączonej z witaminą C - wchłanianiu śladów pozapalnych. W tym roku jednak zdecydowałam się na mniej intensywny, podtrzymujący efekty, ale także regulujący sposób stosowania pochodnych witaminy A z tego względu, że moja skóra nie ma znacznej ilości blizn wklęsłych, które muszę koniecznie spłycić (a te, które są bez problemu wchłoną się pod wpływem nawet delikatniejszego schematu stosowania tretinoiny), nie jest zanieczyszczona, a oprócz grudek powstałych na skutek rogowacenia, pozapalnych przebarwień, które i tak wchłaniają się we własnym tempie nie mam ze skórą innych problemów. Peelingi retinoidowe są więc najlepszym sposobem stosowania retinoidów nie tylko dla osób borykających się głównie z rogowaceniem, ale także rozpoczynających swoją przygodę ze środkami tego typu, ale także do podtrzymania efektów, gdy intensywne kuracje okazują się za drażniące, nasilają rumień i powodują intensywne złuszczanie, które ciężko jest opanować i wyglądać przy tym w miarę estetycznie.

Skąd wziął się w ogóle pomysł peelingów tretinowych? Słowo peeling powinno znaleźć się raczej w cudzysłowie, ponieważ nie każdy retinoid powoduje złuszczanie skóry i dzisiejszy wpis w głównej mierze dotyczy tretinoiny (retinoid I generacji) oraz tezarotenu (retinoid III generacji), które mają najmocniejsze właściwości eksfoliacyjne, czyli złuszczające naskórek, oczywiście schemat stosowania jaki proponuję możesz także wykorzystać przy stosowaniu każdego innego retinoidu, jeśli chcesz przeprowadzić łagodniejszą kurację lub stopniowo, samodzielnie ustalić najlepsze dozowanie leku na własnej skórze. Niestety często wysypy i pogorszenia wynikają z prozaicznych wręcz powodów - następuje głównie dlatego, że nadmiernie zrogowaciały naskórek zatyka pory, a także zbyt częste stosowanie sprzyja odwodnieniu skóry i jej podrażnieniu i w nieunikniony sposób pojawiają się ropne zmiany - a można tego często uniknąć. Wiele osób kompletnie zapomina o złuszczaniu czy to manualnym, czy to enzymatycznym, przy stosowaniu retinoidów: cykl komórkowy jest znacznie przyspieszony i ludzki naskórek nie radzi sobie z odrywaniem martwych komórek od powierzchni naskórka, jeśli jednocześnie nie złuszczasz w żaden sposób martwej warstwy rogowej, zdajesz się tylko na usuwanie wierzchniej warstwy rogowej w chemiczny sposób, jednocześnie pobudzając ją odnowy i nie zaprzestając stosowania retinoidu - narastanie rogowaceń jest wręcz murowane, tak jak pogorszenie kondycji naskórka w najbliższej perspektywie. Oczywiście wszystko zależy od stosowanego retinoidu i obranej częstotliwości stosowania leku - największy potencjał złuszczający posiadają tezaroten i tretinoina, dlatego szczególnie przy ich nierozsądnym, zbyt mocnym stosowaniu pojawia się problem nagłego pogorszenia skóry, który ponoć jest normalny. Nie, nie jest normalny, jeśli nie wynika z nietolerancji lub niewłaściwej bazy leku.

Każda kuracja, która powoduje złuszczanie naskórka, a szczególnie, gdy opracowałeś sobie mocny, częsty schemat, a odpowiedzi naskórek złuszcza się regularnie, w pewnym momencie zacznie blokować pory - martwe komórki naskórka nie odrywają się tak po prostu, zaczną kumulować się w porach i drażnić ujścia mieszków włosowych - co innego, gdy takie zabiegi wykonujesz zgodnie z cyklem komórkowym, czyli raz w miesiącu (naskórek zdąży oderwać się od warstwy rogowej), ale włączenie retinoidu, nawet raz na tydzień generuje potrzebę regularnego usuwania złogów, które z całą pewnością będą zbierać się na powierzchni naskórka. Sytuacja przedstawia się trochę inaczej w przypadku stwierdzonego rogowacenia (i innych dermatoz z przyspieszonym cyklem komórkowym, np. łuszczyca) - taki naskórek nie jest zgodny z cyklem komórkowym - potrzebuje regularnego stosowania środków złuszczających, więc zazwyczaj na tretinoinę reagują pozytywnie osoby borykające się głównie z tą niezwykle popularną przypadłością, w czym jednak leży główny problem - dlatego mówi się o przejściowych wysypach?

Jest wiele czynników, których skutkiem jest pogorszenie skóry, ale przy retinoidach najczęściej jest to zbyt częste, mocne i nieodpowiednie dla typu skóry aplikowanie leku. Niezwykle ważna jest także baza produktu oraz substancja czynna, ale przy proponowanym, bezmyślnie podrzucanym schemacie stosowania leku przez lekarzy nieuniknione jest borykanie się z przejściowym pogorszeniem - i na skutek podrażnienia, odwodnienia, intensywnego złuszczania, ale także brakiem substancji przeciwzapalnych, które zahamują w pierwszej fazie wysyp, który w wielu przypadkach jest spowodowany brakiem wyczucia, szczególnie, gdy lek sam w sobie jest dobrze tolerowany, ale zbyt często stosowany powoduje atopie, ropne zmiany i skrajne odwodnienie. Rogowacenie nasila nie tylko zaniedbywanie złuszczania martwych komórek naskórka, ale także zbyt intensywne pobudzanie naskórka do odnowy i efektywne, ciągłe złuszczanie, które także powoduje przerastanie warstwy rogowej. Często z tego powodu po odstawieniu retinoidów pojawiają się nagłe pogorszenia - wiele osób zaprzestaje regulacji i zapomina, że z całą pewnością przy stosowaniu retinoidów problem po części wynikał z hiperkeratozy, która przymusowo obliguje do regularnego usuwania martwych komórek, a każde zaniedbanie skutkuje nie tylko powierzchownymi, ropnymi zmianami, ale także chropowatą fakturą skóry, odwodnieniem, objawami podobnymi do łojotokowego zapalenia skóry, sterczącymi skórkami - jeśli za każdym razem diagnozujesz u siebie inny problem, prawdopodobnie przyczyną Twoich bolączek skórnych jest nic innego jak rogowacenie - bardzo powszechne zresztą. I wbrew pozorom na rogowacenia nie cierpią tylko osoby zaniedbane, ale także wyjątkowo dbające o kondycję naskórka - zbyt lekka, delikatna pielęgnacja, tak jak za bardzo tłuszczowa i mało oczyszczająca wzmaga ten problem, więc potrzeba mnóstwo wyczucia i bardzo dobrego wyważenia podstaw, aby cieszyć się względnie ładną cerą. Wcale nie dziwią mnie wysypy przy stosowaniu retinoidów - począwszy od dobierania sobie środków, które zamiast regulować skórę, tylko przewlekle wywołują stan zapalny i rumień, aż po skrajne odwodnienie, które nie jest niwelowane przez rzadsze stosowanie leku, czy wyważenie podstaw, ale przez włączenie do pielęgnacji tłustego, odżywczego kremu, który jedyne co robi, to zapewnia okluzję i jeszcze dodatkowo nasila rogowacenia. Przy takich problemach wręcz idealną formą są peelingi retinoidowe, które być może nie spłycą widocznie blizn, ale będą zgodne z cyklem komórkowym, zapobiegną powstawaniu rogowaceń oraz co ważne - unormują skórę.

Czym są tytułowe peelingi? Niczym innym jak manipulowaniem częstotliwością stosowania retinoidu. Częste stosowanie retinoidu służy głównie wyrównaniu faktury skóry, ale niesie ze sobą ogromne ryzyko podrażnień, trwałego rumienia i nasilenia objawów hiperkeratozy, forma peelingów złuszcza naskórek zgodnie z rytmem skóry, mając regulujący wpływ na naskórek, a działania około peelingowe zapobiegają nadbudowie naskórka i nagłemu pogorszeniu wynikającemu z nadwyżek keratyny. Jest więc to idealny sposób dla wszystkich, którzy nie potrafią wyczuć odpowiedniej częstotliwości stosowania pochodnych witaminy A, mają ogromny problem z rogowaceniami oraz pojawiającymi się podrażnieniami i pogorszeniami zwiastującymi kolejny wysyp krostek. Aby widzieć efekty nie trzeba obłazić tonami ze skóry - czasami to jedynie nasila problem, a w dłuższej perspektywie sprzyja rozwojowi trądziku różowatego, skrajnemu odwodnieniu i uwrażliwieniu skóry. 

PEELINGI RETINOIDOWE PRAKTYKA 

Polegają na rzadszym stosowaniu retinoidów, wedle własnych potrzeb i jednocześnie wymagają solidnej, codziennej pielęgnacji, która ma zapewnić naskórkowi nie tylko odpowiednie nawilżenie, ale także ułatwić oderwanie martwych komórek. Jak sama nazwa wskazuje, są traktowane jako peelingi, czyli głównie po to, aby usunąć martwy, zrogowaciały naskórek i w ten sposób regulować skórę. W zależności od nasilenia problemu, retinoid może być stosowany raz na dwa tygodnie, lub nawet dwa razy w tygodniu pod rząd, w celu usunięcia rogowaciejącej warstwy i ułatwienia złuszczenia warstwy rogowej. Po co taki schemat? Retinoid stosowany w taki sposób działa na podobnej zasadzie jak peelingi kwasowe - otóż nie każdemu służy codzienna lub też bardzo częsta aplikacja środków złuszczających - naskórek jest częściej podrażniany, nie ma czasu na regenerację, złuszczone komórki wręcz zwijają się w kłębki i gromadzą na powierzchni naskórka. O ile skóra zanieczyszczona, łojotokowa może potrzebować intensywniejszego schematu na początku kuracji, o tyle ciągle obłażenie ze skóry i celowe wywoływanie stanu zapalnego nie prowadzi do niczego dobrego, a może nawet nasilać objawy i prowadzić do przerostu warstwy rogowej. Pochodne witaminy A mogą być stosowane w delikatniejszy sposób, dzięki temu są lepiej tolerowane, nie powodują mocnego złuszczania, którego nie można w żaden sposób ukryć, nie przyczyniają się do problemu łojotoku wywołanego, nie nasilają rumienia i nie wywołują mocnych podrażnień, po prostu normują skórę, wykazując działanie regulujące. 

Retinoidy są bardzo demonizowane - jeśli ktoś używa retinoidów przez 7 dni w tygodniu nic dziwnego, że boryka się z potwornym wysuszeniem, rogowaceniem i podrażnieniem, a od samych wspomnień dostaje wrzodów żołądka. Pochodne witaminy A to leki, których działaniem można dowolnie manipulować, tak jak zresztą właściwościami kwasów - mają mnóstwo baz (chociaż w Polsce jest zdecydowanie za mało formuł kremowych), a ich częstotliwość stosowania daje zupełnie różne efekty. Przypominam także, że retinoidy stosowane zewnętrzne to leki zarejestrowane głównie w leczeniu trądziku grudkowo-zaskórnikowego, więc nie rozumiem czemu zostały zepchnięte na sam koniec walki z trądzikiem tego typu, jeśli wykazują najlepsze działanie w jego leczeniu i często kuracje pochodnymi witaminy A są przeprowadzane za późno, kiedy skóra została już zniszczona działaniem kwasów. 

Każda skóra ma inny próg tolerancji. Możesz mi wierzyć, lub też nie, ale stosowanie Atredermu nie wywołuje u mnie żadnych skutków niepożądanych oprócz kontrolowanego, niewielkiego złuszczenia naskórka. Moja cera odżywa na czas stosowania retinoidu i mogę nacieszyć się idealną cerą bez żadnych grudek, stanów zapalnych i innego dziadostwa, które potrafi zepsuć mi nawet najlepszy dzień. Miałam wiele podejść do kwasów i nawet mniejsze stężenia wywołują u mnie rozlane podrażnienia, wysypy ropnych krostek, ba, nawet płyn micelarny znanego koncernu L'oreal wywołuje bardziej dotkliwe w skutkach ubocznych objawy niż regularnie, rozsądnie stosowany retinoid. Każda skóra jest inna i nie zmieniam zdania, że przy problemach wynikających stricte z rogowacenia, retinoidy są najlepszym wyborem - i nie muszą być stosowane codziennie, co dwa, trzy dni, ale raz na jakiś czas, aby usunąć rogowacenia, których podrażnienie manualne, czy też oddziaływanie kwasami powoduje ropienie mieszków i nasilenie objawów. Inni reagują lepiej na kwasy, a inni na retinoidy, ale nie jest prawdą, że retinoidy są znacznie bardziej niebezpieczne od kwasów - nimi też można wyrządzić sobie nieodwracalną krzywdę.

Oczywiście nie o samą częstotliwość stosowania retinoidu chodzi, ale także o pielęgnację, która jest wręcz kluczowym elementem utrzymania skóry w zdrowiu i tym samym zminimalizowaniu pogorszenia tuż po odłożeniu retinoidu i w czasie braku regulacji - oceniając swoją pielęgnację, naprawdę dałam radę i jestem umiarkowanie zadowolona - jedyny błąd do którego muszę się publicznie przyznać, to zbyt późne rozpoczęcie kuracji retinoidem, bowiem lipiec okazał się destruktywny dla mojej skóry, nieświadomie zaostrzałam problem za łagodnymi zabiegami, ale powiedzmy, że była to niezwykle cenna lekcja, z której wyciągnę wnioski na przyszłość. Poza ropnymi, powierzchownymi wypryskami pojawiającymi się regularnie i niewielką, lekko chropowatą fakturą na policzkach moja cera nie sprawiała mi większych problemów. Gdybym obudziła się w miarę szybko, z pewnością aktualnie nie walczyłabym nawet z nierównym kolorytem, który niestety pojawił się na skutek pobłażliwości i lęku przed zbyt szybkim włączaniem retinoidu do pielęgnacji, a wystarczyły tylko dwie aplikacje tretinoiny, aby znacznie wygładzić skórę na policzkach. Powracając jednak do pielęgnacji, to bzdura, ze stosując retinoidy można stosować co popadnie, bo skóra mocno się łuszczy i trzeba ją otulać i szczodrze natłuszczać. Nie wiem kto i gdzie to powiedział, ale tej osobie należy się medal za głupotę. Kiedyś też w to wierzyłam, póki nie przekonałam się na własnej skórze do czego prowadzi tak nierozsądne i po prostu głupie stosowanie środków złuszczających w połączeniu z pielęgnacją, która nie jest odpowiednia dla mojej skóry. Wiem także, dlatego efekty nie były trwałe - czego mogłam się spodziewać, jeśli tak nierozsądne stosowanie retinoidów i ogólnej pielęgnacji nawzajem generowało wysypy. Nie ma żadnej mowy o unormowaniu skóry, gdy traktujesz własną skórę w taki sposób. Wcale mnie nie dziwią pogorszenia po odłożeniu retinoidu, gdy stosowanie pochodnych witaminy A jest traumą, a nie pozytywną regulacją. Odkąd poszłam po rozum do głowy i zaczęłam sobie zdawać sprawę o co tak naprawdę chodzi w udanej terapii pochodnymi witaminy A, wiem, że właściwa pielęgnacja jest kluczem do sukcesu - łatwiej jest wyczuć odpowiednią częstotliwość stosowania leku, a skóra na czas terapii, jak i po odłożeniu retinoidu wygląda po prostu dobrze, normalnie i nie sprawia większych problemów. Efekty także utrzymują się znacznie dłużej, a po każdej kuracji retinoidem moje problemy z cerą są słabiej nasilone. 

Przede wszystkim pielęgnacja powinna być dobrze wyważona. Nie powinna być ani za tłusta, bo zacznie zatykać pory, wzmagać łojotok i utrudniać oderwanie się martwych komórek naskórka, ani za lekka, w  efekcie naskórek zacznie znacznie rogowacieć, wykaże większą skłonność do podrażnień, a także będzie stopniowo odwadniany. Nie uważam, aby nawilżanie było priorytetem w pielęgnacji, a szczególnie, gdy włączasz do aktywnego działania środki regulujące - jak sama nazwa wskazuje mają regulować skórę (a nie dewastować), wiec nic nie powinno zakłócać takiego oddziaływania na naskórek i generalnie nie powinieneś zbytnio ingerować w jego funkcjonowanie - dobrze poprowadzona kuracja nie wysusza i nie uwrażliwia mocno skóry. Obranie właściwych proporcji tak naprawdę zależy od zapotrzebowania skóry - z doświadczenia jednak wiem, że młoda cera nie ma wcale dużego zapotrzebowania na nawilżenie, wystarczy jej celowo nie odwadniać i dbać o dobrą ilość wypijanych codziennie płynów. Nie oznacza to, że nie masz nawilżać skóry, ale stosowanie kremu powinno być ostatnim krokiem w dostarczaniu naskórkowi odpowiedniej wilgotności, wiele produktów pośrednio nawilża naskórek - środki myjące, maski spłukiwane, czy kremy z filtrem, które powinny chronić uwrażliwioną skórę przed działaniem promieni słonecznych. Kłaniają się tutaj podstawy, o których często wspominam - terapia pochodnymi witaminy A nie ma wywracać pielęgnacji do góry nogami, w moim przypadku niewiele różni się od tego, czego używam obecnie, jedynie na co kładę nacisk, to efektywne złuszczanie naskórka (stosuję częściej peelingi enzymatyczne i mechaniczne, gdy nie stosuję regulacji zauważam, ze peelingi enzymatyczne nasilają rogowacenia, gdy są stosowane za często), ponieważ stosuję retinoid dwa razy pod rząd raz w tygodniu, który mimo wszystko powoduje delikatne, ale widoczne łuszczenie. Nawilżenie, o którym krzyczy większość blogerek na mojej skórze także jest nieznacznie zwiększone, a muszę wspomnieć, iż retinoidy stosowałam w częstym schemacie i jedyną zmianą było ograniczenie stosowania masek oczyszczających (raz w tygodniu, raz na dwa tygodnie) i przerzucenie się na treściwszy krem z filtrem - zamiast formuły zastygającej Pharmaceris, wybieram bardziej treściwy, otulający Ultra Lekki La Roche Posay, który mimo wszystko nadal ma lekką formułę, a filtrów nie nakładam codziennie. Świetnie radzę sobie bez kremu, aha, no i nie włączam byle czego, bo jak stosuję retinoidy mogę sobie pozwolić na wszystko, bo wtedy nic nie zapycha. Owszem, że zapycha, między innymi próba włączenia kremu Antipodes zakończyła się niepowodzeniem i spowodowała wysyp zmian - a stosowałam wówczas regularnie retinoid, uważam, że głupia i szkodliwa teza została obalona. Skóra na czas kuracji ma być normalna, a nie zniszczona, permanentnie wysuszona i piekąca z bólu, a jeśli nawet rzadka aplikacja retinoidu ma fatalny wpływ na Twoją cerę, to widocznie nie są to przeznaczone środki dla Ciebie. Mam więc pełną świadomość czym jest spowodowana większość wysypów - złym podejściem do pielęgnacji, która jest kompletnie bagatelizowana, gdzie liczy się tylko to, ile skóry ktoś z siebie rzuci, zbyt wysokim stężeniem substancji aktywnej, złym wyborem substancji oraz niewłaściwą bazą leku. 

Podsumowując, peelingi retinoidowe polegają nie na przewlekłym bardzo częstym stosowaniu retinoidów i agresywnym pobudzaniu naskórka do odnowy, ale ustaleniu najlepszej częstotliwości dla siebie i regularnej, ale przemyślanej eksfoliacji, która zapobiegnie rozwojowi trądziku i gromadzeniu się naskórka oraz wywoływaniu trądziku - ma normalizujący wpływ na skórę. Kluczowa jest także rola pielęgnacji, która nie będzie nasilać rogowacenia, zapewni skórze odpowiednie nawilżenie, ale jednocześnie nie będzie zatykać porów. Przy peelingach retinoidami, czy też przy włączeniu środków regulujących, które powodują złuszczanie naskórka jednym z podstawowych błędów jest przede wszystkim brak złuszczania martwych komórek, które blokują pory (i tutaj świetnie sprawdzają się łagodne peelingi na bazie glinek, masaż olejem, delikatne pasty myjące, czy nawet peelingi enzymatyczne i maski oczyszczające z glinką/błotem) i jednoczesne zwiększenie ilości nawilżenia (lub też nie, im częstsze stosowanie retinoidu, tym większe zapotrzebowanie na emolienty, dlatego tak ważne jest opracowanie optymalnej dawki dla siebie, aby nie obciążać skóry) w pielęgnacji. Oczywiście każda skóra jest inna, ale nie tylko z autopsji, ale i analizy Waszych problemów z cerą dostrzegam zwiększenie zapotrzebowania na złuszczanie manualne podczas wszystkich kuracji typowo złuszczających - skóra jest bardziej podatna na zatykanie porów, a także narastanie rogowacenia. Nie jest więc prawdą, że pielęgnacja na czas stosowania retinoidów może iść spać, ma być bardzo delikatna i łagodna i mocno natłuszczająca (zazwyczaj taka być musi, gdy ktoś regularnie wywołuje poparzenie chemiczne i uszkadza naskórek) - niezależnie, czy stosujesz retinoidy bardzo często w celu spłycenia blizn, czy też rzadko, aby utrzymać w skórę w normie, właściwe kosmetyki, ich kolejność stosowania i ogólne połączenie powinno być zgodne z aktualnymi potrzebami.

W moim przypadku problem rogowacenia jest dosyć mocno zaawansowany, dlatego stosuję retinoidy dwa razy pod rząd w tygodniu, a następnie normalnie dbam o skórę - gdy mam taką potrzebę, nakładam krem z filtrem, gdy naskórek jest już praktycznie złuszczony, wykonuję dokładny masaż olejem, aby usunąć w bardzo łagodny sposób złogi keratyny (planuję niebawem ciekawy wpis o bardzo łagodnym metodach manualnego usuwania naskórka), a następnego dnia wykonuję peeling lub maskę, albo łączę te dwa zabiegi w jeden. Często wypada to na dwa dni przed kolejną aplikacją retinoidu, więc ryzyko podrażnień jest naprawdę bardzo małe, szczególnie, gdy retinoidy są bardzo dobrze tolerowane. Zdarza się, że w początkowej fazie stosuję retinoid trochę częściej, ale z tego względu, że przy mocnych rogowaceniach warstwa rogowa musi być po prostu efektywnie złuszczona - następnie stabilizuję poziom stosowania tretinoiny i nie przesadzam z jej częstotliwością nakładania na skórę. Taka forma stosowania retinoidów utrzymuje skórę w normie, złuszczanie nie jest wcale tak ogromne, o jakim można przeczytać w wielu miejscach, jest normalne - często uwidacznia się wieczorem, przy demakijażu, a przy takim schemacie nawet bym powiedziała że jest znacznie subtelniejsze niż przy większości regularnie stosowanych kwasów - bez problemu można wieść normalne życie towarzyskie i wyglądać atrakcyjnie na wieczorowej imprezie ze znajomymi. Dobrze tolerowane i umiejętnie stosowane retinoidy nie robią bajzlu na skórze i wcale nie są tak drażniące, tylko nieodłącznym elementem dobrze poprowadzonej terapii jest dobra pielęgnacja, która przy rogowaceniach nie zawsze wystarcza i wymaga efektywnego złuszczania warstwy rogowej, co zapewniają pochodne witaminy A.

Peelingi retinoidowe są świetną opcja dla osób borykających się z rogowaceniami, przy trudnościach z opanowaniem częstotliwości stosowania retinoidu obawiających się podrażnień i wysypu niedoskonałości oraz podtrzymujących efekty terapii przeciwtrądzikowych. Są także świetną opcją dla osób, które chcą odświeżyć skórę, wygładzić i delikatnie napiąć naskórek - peelingi retinoidowe moim znacznie lepiej sprawdzają się w prewencji przeciwzmarszczkowej na skórze dojrzałej niż regularne wystawianie coraz wrażliwszej i cieńszej skóry na regularne działanie substancji drażniących, gdy skłonność do podrażnień, rogowaceń, rumienia i przebarwień wzrasta.


Pozdrawiam serdecznie,
Ewa